گاهی احساس میکنم کودکی بهتر است
دیگر منتظر خبرهای شوم نیستی
دیگر دردها را نمیفهمی حتی اگر در دریایی از غم غرق باشی
باز سرمستانه میخندی و همه چیز را با بازی های کودکانه ات گره خواهی زد
تلاطم سختی ها را تا عمق وجود درک نمیکنی
دیگر نگاه استخوان سوز آدم ها نمی رنجاندت...
بی تفاوت ولی کنجکاو منتظر هیجان هستی تناقض را دوست داری ولی چیستیش را نمیفهمی...
میم.میم
باز دلم چونان پرنده ای بی آشیانه فریادت میزند
و باز بی واهمه میخوانمت
نمیدانم چرا اینگونه دگرگونم میکند ولی دلتنگی امانم را بریده بیا کمی کوچه را باهم قدم بزنیم
بیا گام هایمان را کوتاه برداریم
چون گمان میکنم بوی بن بست بودن میاد
بی پروا بودنم را پای فاصله دردناکمان بگذار
بند بند وجودم احساست کند
بگذار تلخی روزگار را به فراموشی بسپارم شاید معجزه ای رخ دهد و ته کوچه بن بست نباشد شاید هم
جاویدان در آغوشم بگیری آری امید دارم تو می آیی همه تلخی هاو دلتنگی ها میرود...
ای معجزه من بیا....
میم.میم
